Υποχρέωση του Κράτους η λήψη μέτρων για προστασία του κοινωνικού συνόλου
Με σημερινή απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, απερρίφθη στο σύνολό της η ενδιάμεση αίτηση που καταχώρισαν 103 πολίτες της Δημοκρατίας, με την οποία αιτούνταν την έκδοση αριθμού προσωρινών διαταγμάτων, με τα οποία να απαγορεύεται στη Δημοκρατία να επιβάλλει και να υποχρεώνει, μεταξύ άλλων, την προσκόμιση αρνητικής εξέτασης για την ασθένεια του Covid-19 ή την κατοχή πιστοποιητικού εμβολιασμού ή αποδεικτικού νόσησης, ως προϋπόθεσηγια την είσοδο και/ή την παρουσία σε διάφορους χώρους (SafePass), καθώς και την υποχρεωτική χρήση μάσκας. Το Δικαστήριο αποφάσισε, επίσης, ότι η διαδικασία έκδοσης των Διαταγμάτων ήταν καθόλα νόμιμη και η εκχωρημένη στον Υπουργό Υγείας εξουσία για έκδοσή τους, ήταν σύμφωνη με το Σύνταγμα και την ισχύουσα νομοθεσία.
Χαρακτηριστικά, το Δικαστήριο αναφέρει στην απόφασή του ότι οι Αιτητές δεν έχουν ορατή πιθανότητα επιτυχίας στην αγωγή τους, απορρίπτοντας τη θέση τους περί αντισυνταγματικότητας και παρανομίας των Διαταγμάτων του Υπουργού Υγείας.
Τα κυριότερα σημεία της δικαστικής απόφασης είναι τα εξής:
1. Τα προσβαλλόμενα μέτρα δεν παραβιάζουν το δικαίωμα στη ζωή, στην αξιοπρεπή διαβίωση και δεν συνιστούν απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση.
2. Δεν υφίσταται θέμα απαγόρευσης εισόδου στη Δημοκρατία· οι δε, όροι που τέθηκαν για την άσκηση του εν λόγω δικαιώματος, ουδόλως συνιστούν παραβίαση αυτού.
3. Το δικαίωμα στην ελευθερία, στην ελευθερία μετακίνησης, στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, στην εκπαίδευση, στο συνέρχεσθαι ειρηνικώς, στην άσκηση επαγγέλματος δύνανται να υπόκεινται σε περιορισμούς για λόγους δημόσιας υγείας, όπως έγινε, εν προκειμένω, με την επιβολή μέτρων από τον Υπουργό Υγείας και την έκδοση σχετικών Διαταγμάτων.
4. Το κράτος έχει θετική υποχρέωση, σύμφωνα με το Σύνταγμα, για προστασία του δικαιώματος στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα. Τα ληφθέντα μέτρα εντάσσονται στην προσπάθεια προστασίας του κοινωνικού συνόλου.
5. Με τα ληφθέντα μέτρα, δεν καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός. Εν πάση όμως περιπτώσει, σύμφωνα με αποφάσεις του ΕΔΑΔ, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν παραβιάζει το δικαίωμα στη ζωή, την προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή και στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
6. Η μαρτυρία που προσκόμισε η Δημοκρατία, όπως οι συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, της Συμβουλευτικής Επιδημιολογικής Επιτροπής, αποτελεί την επικρατούσα επιστημονική άποψη και αντικρούει την προσκομισθείσα από τους Αιτητές μαρτυρία.
7. Η προστασία της υγείας του συνόλου των πολιτών έκλινε υπέρ της μη έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων.
8. Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν δύναται να παρεμποδίσει ή περιορίσει ή επέμβει στον τρόπο άσκησης των εξουσιών και αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας και ειδικότερα, στον τρόπο καθορισμού και υλοποίησης της κυβερνητικής και/ή της υγειονομικής πολιτικής αναφορικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας, καθότι αυτό θα συνιστούσε παράβαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών.
Το Δικαστήριο καταδίκασε τους Αιτητές στα δικηγορικά έξοδα της αίτησης.
Τον Γενικό Εισαγγελέα εκπροσώπησαν στο Δικαστήριο οι δικηγόροι κ.κ. Θεανώ Μαυρομουστάκη, Έλλη Φλωρέντζου, Πηνελόπη Χαραλάμπους και Χρίστος Αλεξάνδρου.
Ολόκληρο το σκεπτικό της απόφασης επισυνάπτεται εδώ.
Πηγή : Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών
